این وبلاگ دوباره ساختم برای لحظه های تنهاییم برای حرفای دلم اگه دوباره نگیرنش ازم.
تنهایی …
تاوان همه “نه” هایی است که نگفتم تا دل کسی نشکند
همه محبتهایی که زیادی هدر دادم تا دلی به دست آورم
همه دوستت دارم های آبکی که جدی گرفتم
همه سادگی که در این دنیای هزار چهره خرج کردم
تنهایی …
تاوان همه خوش بینی است که به دنیا و آدمهای این روزها داشتم …
اما بی انصافی است آنطور که تو مرا ترک کردی ، ترکش کنم! دلی در سینه ی نحیفش با هر پک می تپد !! اعتراف می کنم هیچگاه سیگارم را ترک نخواهم کرد ... آتش داری ؟؟روزگاری است سیگارم دلم را می زند ، میلی ندارم ...
دلـتـنـگی یـعـنـی
کنار کسی که دوستش داری باشی
امـا بـدونــی کـه رفـتـنـیـه . . .
یه "اسفندی"
لحظه هایی دارد
که بی هیچ دلیلی حال خوشی ندارد،
نه خودش میفهمد که دردش چیست
و نه دیگری....
