ای کاش...
کاش فقط بودی...
وقتی بغض میکردم!
بغلم میکردی ومیگفتی...
ببینم چشمات...
منونگاه کن...
اگه گریه کنی قهرمیکنم میرما!!!
این وبلاگ دوباره ساختم برای لحظه های تنهاییم برای حرفای دلم اگه دوباره نگیرنش ازم.
کاش فقط بودی...
وقتی بغض میکردم!
بغلم میکردی ومیگفتی...
ببینم چشمات...
منونگاه کن...
اگه گریه کنی قهرمیکنم میرما!!!
بی خیال است…
خیلی بی خیال… همان کسی که… تمام خیال من است…
انسان با احساسش زنده است و زندگی میکند زندگی زیباست با همه احساسات خوب و بد با همه سختیها و خوشیها ولی سخت است که در میان مردم زندگی کنی و همیشه حرف و احساسی در سینه داشته باشی که نتوانی به کسی بگویی و یا اگر هم بتوانی بگویی نخواهی که بگویی اصلا بگویی که چه بشود آیا چیزی تغییر میکند؟
میدونی چرا بارون از پشت شیشه قشنگ تره
چون بدون اینکه خیس بشی
احساسش میکنی
مثل گریه کسی که دوسش داری...
تمام حرفهای ناگفته ام همین سکوتی است که می شنوی . .